अरे व्वा! आज तू मला सरप्राइज द्यायचं ठरवलं होतंस तर. तशी थोडी कुणकुण लागली होतीच मला. बरं…एक मिनिट.. हे पत्र कुणी कुणाला लिहिलंय ते तरी सांगू की नको आधी. इतके दिवस मी लिहिलेली पत्र वाचली जात होती. आज तुझं पत्र वाचून दाखवणार आहे मी. तू.. तुझं… ..

गुलजारजी म्हणतात तशी वेळ खरंच आलेय ना तुमच्यावर? बंद कपाटात बसण्याची, महिनोन् महिने कोणाची भेट होत नसण्याची, कम्प्युटरमुळे तुमच्याकडे दुर्लक्ष होण्याची…. आपल्यालाही कोणाचा तरी स्पर्श व्हावा, कोणी आपल्यावर जीवापाड प्रेम करावं असं वाटत असेल ..

मला ना कधी कधी आश्चर्य वाटतं…आपलं आयुष्य त्याच्या त्याच्या मार्गाने जात असतं. कधी त्यात काटेकुटे, खाचखळगे असतात, कधी हिरवळ असते तर कधी नुसतंच मृगजळ. अशा आयुष्यात अवचित जादू घडते आणि आयुष्याचा मार्ग जरी बदलला नाही तरी तोच मार्ग अचानक वेगळा ..

आमच्या वर्गात बॉटनी शिकताना सरांकडून तुझा उल्लेख ऐकला. तुला माहीत आहे, तुझं हे मराठी नावही त्याच सरांनी दिलंय तुला. तर त्यांनी जे वर्णन केलं होतं ना तुझं ते ऐकून तुला पहायची खूप इच्छा झाली. त्यात आणि त्यांनी सांगितलं की तू आता दुर्मिळ होत चालला ..

लहानपणी कोकणातल्या अंगणामधून तुम्हाला बघण्याचं जे सुख होतं ना ते पुढं शहरात गेल्यावर मात्र रुसून बसलं. शहरातल्या दिव्यांच्या झगमगाटामुळे तुमचं लुकलुकणं अगदीच मंदावून गेलं. मग मी खास तुम्हाला भेटायला म्हणून शहरापासून दूर असलेल्या एखाद्या ठिकाणी जायचे. ..

पण एक सांगू का? मला जेव्हा कधी एकटं एकटं वाटायला लागतं तेव्हा मात्र तुम्ही कधीतरी माझ्या सोबतीला येता. न बोलावताही तुम्ही लगेच समोर हजर असता. किती आधार वाटतो तेव्हा तुमचा! मनाला एकटं नसल्याचा जरा दिलासा मिळतो त्यामुळं...

मला आठवतोय कोकणचा तो समुद्र किनारा.. एकदम शांत, फारशी वर्दळ नसलेला. त्या किनाऱ्यावर माहितेय, सुरुच्या झाडांना हॅमॉक बांधले होते. त्यावर शांतपणे झुलत पुस्तक वाचायला किती मजा आली होती. हे वाचून हसू नकोस. माहितेय मला वेडी म्हणत असशील. पण असू दे; आहे ..

सर्वप्रथम तुम्हां सर्वांना माझा सलाम. तुमचे शौर्य, तुमचे देशप्रेम, देशासाठी प्राणार्पण करण्याची तुमची तयारी, टोकाच्या तापमानातही तुमच्या ठायी असणारी जिद्द, सतर्कता, स्वकीयांपासून लांब राहून मायभूमीलाच आपले मानून तिच्या रक्षणासाठी लढत राहण्याची तुमची ..

सदा किती तापलेला असतोस अरे तू! तुझ्या अशा अवस्थेत तुला कसं सामोरं जावं काही कळत नाही. सदैव असं तापून राहण्याचा तुला काहीच त्रास होत नाही का? तापायला लागलास की, तुझ्याकडे नजर वर करून बघायचीही भीती वाटते. थांब विषय बदलते हा. नाही तर तुला वाटेल ..

मेघ मल्हार….  कसं आहे ना...मला काही तुला आळवता येणार नाही. म्हणजे तसा प्रयत्नही करणार नाहीये मी. म्हणून म्हटलं सरळ तुला पत्र लिहावं. मी खूप जणांकडून ऐकलं आहे, पुस्तकांमधून वाचलं आहे... पूर्वीच्या कसलेल्या गायक मंडळींनी तुला आळवलं की, ..

अरे कित्तीकित्ती वेडे आहात रे तुम्ही दोघं! हसूनहसून पोट दुखायला लागतं, जबडा दुखायला लागतो... इतकंइतकं हसवायचं? किती प्रेम करते माहितेय मी तुमच्यावर? जर समोर खरेखुरे असता ना, तर दृष्ट काढून टाकली असती तुमची. अगं आई गं... नुसतं तुमचं नाव जरी काढलं ..

ऋतुराज आज वनी आला…वसंतास...काय गंमत आहे बघ न! तुला लिहिलेलं हे पत्र जर कोण्या तिसऱ्याच्या हाती पडलं, तर तुझं वसंत नाव वाचून कोणालाही वाटेल नं की, हे पत्र कुणा वसंत नावाच्या मुलाला लिहिलंय; पण मला सांग ना... मनातले भाव व्यक्त करायचे असतील, ..

असं म्हणतात ना की प्रत्येक यशस्वी पुरुषामागे स्त्री असते. तसं मी माझ्या बाबतीत असं म्हणेन की अधूनमधून पांढऱ्यावर काळं करण्याची माझी जी धडपड चालू आहे, त्यासाठी प्रेरणा देणारा तू आहेस. तुझी माझी ओळख होण्यापूर्वीही कधीतरी काहीतरी सुचलं की मी लिहून ..

तुला इतर कितीही जरी नावं असली तरी मला मात्र 'वाट' हे तुझं नाव जास्त जवळचं वाटतं. वाट म्हटलं की कशी साधी सरळ तू डोळ्यासमोर उभी राहतेस. बघ…साधी म्हटलं की सवयीने सरळ त्याला जोडून येतंच…पण तुला सरळ म्हणून कसं चालेल. तुझ्या नागमोडी असण्यातच ..

तू आम्हाला सोडून सासरी गेलीस आणि इकडे माझ्या मनातल्या आठवणी फुलपाखरं होऊन अवतीभवती भिरभिरायला लागली बघ. तुझ्याबरोबरच्या रंगबिरंगी आठवणींचे रंगबिरंगी पंख तुझ्यापर्यंत पोहोचायला बघताहेत… ..

कसंय ना...दाम करी काम हे जरी हल्लीच्या जगात खरं असलं तरी काही गोष्टी अशा असतात की, त्या तुझ्या शिवायही होऊ शकतात. आयुष्यात तू महत्त्वाचा असलास तरी फक्त तूच महत्त्वाचा आहेस असं नाही वाटत मला. गरज भागेल इतपत तू सोबत असलास की, बास होतं मला तरी. ..

लहानपणी अनुभवलेल्या कोजागिरीच्या कितीतरी रात्री मला आठवताहेत अजून. कोकणातच राहत असल्यामुळे या रात्री समुद्राच्या सान्निध्यात घालवल्या आहेत आम्ही. आकाशातले तुझे पूर्ण बिंब, खाली समुद्र आणि त्याची गाज आणि मंद वारा… आहाहा...त्यावेळी लाटांवर जी चंदेरी ..

तुमचा मधुर स्वर कानी पडलाच नाही असे दिवस फारच कमी असायचे. काही काही सवयी कशा असतात ना...त्या अंगवळणी पडलेल्या असतात, कधी हातून केल्या जातात कळतही नाही. तसंच तुमचा आवाज ऐकायची सवयच लागून गेलेय. हात आपसूकच रेडिओच्या बटणाकडे जायचा. आता तर यू ट्युबमुळे ..

पत्र लिहायला घेतलं खरं, पण आज कसं व्यक्त व्हावं कळेना. तुझ्याबद्दल इतक्या संमिश्र भावना आहेत मनात की, कुठून सुरुवात करावी हेच कळेनासं झालंय बघ. पण मला खात्री आहे, मी कसंही मोडकं तोडकं लिहिलं तरी तू ते नक्कीच समजून घेशील. आईला कसं आपल्या मुलाचे ..

तुला पत्र लिहायला घेतलंय खरं, पण एक गोष्ट आधीच सांगते...मी काही नास्तिक नक्कीच नाही, पण अगदी देवभक्त किंवा देवभोळीही नाही. एक काहीतरी शक्ती म्हणून तुझ्यावर विश्वास ठेवते मी. मात्र ते उपासतापास, व्रतवैकल्य वगैरे नित्यनेमाने करणं तर अजिबात जमत नाही ..

तुला माहिती आहे का, तू मला किती वेड लावतोस ते? तुला कसं कळणार म्हणा ते. तू काय? वाऱ्याचा हात धरून तुझ्याच धुंदीत लहरत असतोस. बाकी काही बघायला वेळ तर मिळाला पाहिजे ना तुला.  तुझी नि माझी पहिली ओळख नक्की कधी झाली ते नाही सांगू शकणार मी, ..

"आवडतो मज अफाट सागर अथांग पाणी निळे निळ्या जांभळ्या जळात केशर सायंकाळी मिळे फेसफुलांचे सफेद शिंपित वाटेवरती सडे हजार लाटा नाचत येती गात किनाऱ्याकडे…" कवी कुसुमाग्रजांची ही सुंदर कविता आज वाचली आणि मला तुझी तीव्रतेने आठवण यायला लागली. ..

'तिपेडी' दान...  मी म्हणतेय खरं की, वेणी तिपेडी घाला; पण आता थोडे दिवस शक्य नाही ते. कापून टाकलंय ना मी तुम्हाला... पहिल्यांदा किती नाराज झाला होतात माझ्यावर! 'लेकीच्या डोक्यावर आम्ही छान लांबसडक वाढलो होतो, तर तुला काय अधिकार आमच्यावर कात्री ..

माझिया मना...  खरं तर, मला तुला सरप्राईज द्यायचं होतं. अचानक समोर हे पत्र पाहून तुझ्या चेहऱ्यावरचे भाव बघायचे होते; पण मी तुला पत्र लिहिणार आहे हे तुला आधीच कळलं होतं ना? कळणार नाही तर काय होणार? तुझ्यामुळेच तर सुचलं ना मला हे... आणि या ..