आयुष्याची गणितं..!

कुणाच्यातरी आयुष्यात उजेड असल्यानं त्याचं आयुष्य सुखाचे क्षण देऊ करणारं किंवा प्रकाशमान झालेलं मला भासू लागलं आहे. सोबतच अनेकांच्या आयुष्यात ठरलेला तो कायमचा अंधार आणि काळोखात माखलेले त्याचं आयुष्य बघितलं की, आयुष्याला घेऊन आपण उगाच अनेक नको त्या अपेक्षा करत बसतो याची प्रचिती होते..!

अलीकडे खिडकीत बसून अशा अनेक प्रश्नांची उत्तरे एकाग्र चित्ताने बसलं की आपोआपच सुटतात, त्यामुळं हे विंडोग्रीलच्या आधाराला बसून बाहेरचं जग न्याहाळणे आवडायला लागले आहे मला हल्ली..!

खूपवेळा विंडोग्रीलच्या आधाराला बसून असलो की, अशा काळोखाच्या रात्री स्ट्रीटलाईटच्या उजेडाखाली आयुष्य जगणारी माणसं मला खूप आवडतात. ते त्याचं जीवन एका स्वतंत्र आयुष्यात जगत असतात, स्वतंत्र म्हणजे असे एकाच वेळी दोन आयुष्य, एक दाखवण्याचं अन् एक म्हणजे विचार करत आपल्याच कोशात रममाण राहून जगत असलेलं आयुष्य...!

ही माणसं आयुष्याला घेऊन फार Positive नसतात पण एखाद्या गोष्टीचा लागलेला ध्यास त्यांना स्वस्त बसू देत नसतो, मग दिवसातील बराच वेळ त्या गोष्टीसाठी ते विचार करत असतात..!

खूपवेळा ठरवून अशा माणसांना भेटायचा प्रयत्न केला. दिवसा ही माणसं क्वचितच बोलतात पण जसं काळोख होवू लागतो, तसे ही माणसे आपल्या मनातील चालू असलेले विचार किंवा आपलं दुसरे आयुष्य कुणी जाणून घ्यावं म्हणून प्रयत्न करत असतात..!

त्यांना अशी व्यक्ती फार सहज मिळत नाही, म्हणून ते काळोखात बसून आपल्याशीच बडबडत आपली आपल्या आयुष्याची वजाबाकी, गुणाकार, भागाकार, बेरीज स्वतः करून गणितं सोडवत राहतात. गणितं ती असतात तरी कोणती, एकाचवेळी दोन आयुष्याची अन् सोबतच कित्येक माणसांची...!

कित्येकदा ठरवून बोलायचं ठरवतो अशा या एकाकी आयुष्य झालेल्या माणसांना. परंतू त्यांनी मला रोजच जेव्हा काळोखात विंडोग्रीलच्या आधाराला बसून बाहेरचं जग न्याहाळताना पाहिलं होतं, तेव्हा त्यांनी केलेलं ते भेसुरी हास्य बघून माझ्या जीवाचा थरकाप झालेला..!

हे सर्व आठवून आपणही एका वेळी दोन आयुष्य जगतो, हे कोडं त्यांना सुटलं की काय..?

हा प्रश्न पडला म्हणून अलीकडे त्यांचा सहवास टाळतो आहे..!

पण मी सांगितल्याप्रमाणे या एकावेळी दोन आयुष्य जगणाऱ्या लोकांना जसा अंधार प्रिय असतो अन् प्रकाश नको असतो अन् काळोखात ज्याप्रमाणे या माणसांना आपलं ऐकून घेणारे कुणी हवं असतं अशावेळी मी त्यांना बोलावं असंही मला वाटतं..!

त्यांनाही वाटत असेल पण आम्ही एकाच वेळी दोन आयुष्य जगणारी माणसं जे आम्हाला दोघांना कळून चुकलं आहे, तेव्हा काळोखात काय बोलू आम्ही..!

म्हणून मग मी विंडोग्रीलच्या आधाराला बसून स्ट्रीट लाईटच्या उजेडात आपलं आयुष्य शोधणारी माणसं बघत बसतो..!

भारत लक्ष्मण सोनवणे.